Ахова археалагiчнай спадчыны (охрана археологического наследия)

Напрамак культурнай дзейнасцi, якi ўключае сiстэму арганiзацыйных, прававых, эканамiчных, матэрыяльна-тэхнiчных, навуковых, iнфармацыйных i (або) iншых мер, накiраваных на выяўленне археалагiчных аб’ектаў i археалагiчных артэфактаў, iх вывучэнне, улiк, захаванне, аднаўленне, утрыманне i выкарыстанне, што ажыццяўляюцца ў мэтах зберажэння i памнажэння археалагiчнай спадчыны.

(Артыкул 124 Кодэкса Рэспублiкi Беларусь аб культуры ад 20.07.2016 № 413-З)

Все термины